از غرایب روزگار این است که درباره فیلمی که هنوز به اکران عمومی درنیامده و دیده نشده، از پیش فقط براساس تیتراژ و درج اسامی عواملش قضاوت میکنند و نسخه میپیچند. قضیه زمانی جدیتر و حیثیتی میشود که فیلم دو جایزه معتبر از جشنواره هنری کن بگیرد و بازیگر زن آن هم نامزد دریافت جایزه بشود. خلاصه بساط زورآزمایی پهن و بهراحتی به چماقی تبدیل میشود برای کوبیدن بر تارَک سینمای ایران! به عبارت دقیقتر برای یک دستمال قیصریهای را آتش میزنند.