پس از این سقوط مرموز پلیس نیز در محوطه بیمارستان حاضر شد و در بررسی های میدانی پی برد که عبداله از مدت ها پیش با سفر به تهران در یک قهوه خانه سنتی در خیابان نجات الهی کار می کرد و شب ها نیز در آنجا می ماند تا این که ۲۲ شهریورماه بر اثر آتش سوزی در محل کارش دچار مسمومیت و دودگرفتگی شد که بلافاصله از سوی ماموران اورژانس به بیمارستان فیروزگر انتقال یافته و در بخش I. C. U تحت مراقبت های ویژه قرار داشت.

 وی پس از ۱۰ روز با خارج شدن از کما در حالی که دچار توهم شده بود، خود را از پنجره طبقه سوم بیمارستان به پایین پرتاب کرد که این حادثه به قطع نخاع وی منجر شد. پدر عبداله وقتی فهمید پسرش قطع نخاع شده است با مراجعه به شعبه ۱۴ بازپرسی دادسرای خارک از ریاست بیمارستان و سه پزشک معالج به خاطر قصور و سهل انگاری پزشکی که باعث آسیب شدید بدنی (از کار افتادگی) پسرش برای تمام عمر شده است، شکایت کرد.

پدر عبداله وقتی پیش روی بازپرس امجدیان ایستاد، گفت: با بدبختی و تنگدستی پسرم را بزرگ کردم تا در آینده عصای دستم باشد، از آنجا که وضعیت مالی نامناسبی داریم، عبداله برای این که بتواند گوشه ای از هزینه های زندگیمان را تامین کند برای کار به تهران آمد و در قهوه خانه سنتی با حقوقی پایین مشغول به کار شد.

وی افزود: بر اثر اتصال کابل های برق، قهوه خانه آتش گرفت و پسرم با مسمومیت شدید به بیمارستان انتقال یافت، وقتی به هوش آمد برای دیدن وی به اتاقش رفتم، دیدم که از لحاظ روحی و روانی در شرایط بدی است بلافاصله از پزشکان کمک خواستم که آنان گفتند حال پسرم رضایت بخش است و باید ترخیص شود. پرسنل از من خواستند از اتاق پسرم خارج شوم. این در حالی بود که عبداله دچار توهم گفتاری و واکنش روحی شده بود، من امتناع کردم اما افسر پلیس مستقر در بیمارستان به بخش آمد، گفت: طبق گفته پزشک معالج حال عمومی بیمار رضایت بخش است و نیازی به همراه ندارد. آن ها مرا به بیرون از بیمارستان هدایت کردند و پسرم در اتاق تنها ماند و ۲ مهرماه سال گذشته عبداله از پنجره طبقه سوم بخش ریه سقوط کرد و از ناحیه ۲ پا، لگن استخوان خاجی دچار شکستگی و در ناحیه مهره ستون فقرات دچار صدمات شدید نخاعی و شکستگی شده است.

بعد از این حادثه به خاطر تعویق انداختن پی در پی عمل جراحی روی ستون فقرات علائم روحی با توهم گفتاری در پسرم مشهود بود و ۲۵ مهرماه روانپزشک بیمارستان فیروزگر پس از معاینه پسرم صدمات روحی وی را به دلیل مسمومیت با گاز سمی منوکسیدکربن اعلام کرد.

این پدر گفت: حالا به خاطر این که پسرم قطع نخاع شده است ابتدا از کارفرمایش به خاطر رعایت نکردن اصول ایمنی و از ریاست بیمارستان و پزشکان معالج به دلیل رعایت نکردن مسائل ایمنی و نداشتن محافظ پنجره و اطمینان از بهبود کامل پسرم که چنین فاجعه ای باعث از کارافتادگی دائم وی شده است، شکایت دارم.

این مرد ادامه داد: بعد از وقوع این حادثه تلخ مسئولان بیمارستان با تهمت و افترا ادعا کردند پسرم به دلیل مصرف مواد مخدر دچار توهم شده و خود را از طبقه سوم به پایین پرتاب کرده است.
زمانی که نتوانستند ادعاهایشان را ثابت کنند این بار علت فرار از پرداخت هزینه بیمارستان را مطرح کردند که این ادعا نیز با ارائه دفترچه تامین اجتماعی و تشکیل پرونده حادثه در هنگام کار در دادسرا و گزارش حادثه کار و این که هزینه های بیمارستان به عهده کارفرما بوده، منتفی شد.

بنابر این گزارش، بازپرس امجدیان با ادعاهای پدر عبداله پرونده را به پزشکی قانونی فرستاد تا میزان قصور پزشکان معالج بررسی شود.