قالب و افزونه وردپرس

شاتره از زمان عهد عتيق شناخته شده و در کتاب هاي "خواص گياهان" مربوط به قرون وسطي توصيف شده است. اين گياه در طب سنتي، براي درمان اگزما و بيماري هاي ديگر پوستي به کار مي رفته است، هم چنين به عنوان ملين و مدر مصرف مي شده است. در دهه گذشته، اين گياه دوباره مورد توجه قرار گرفت، زيرا بنا به گزارشاتي، به احتمال زياد عصاره آن در بهبودي بيماري هاي قلبي- عروقي و دستگاه کبدي صفراوي موثر است.
-منبع جغرافيايي
اين گياه بومي اروپا و آسياست. در کنار جاده ها به عنوان علف هرز مزارع مي رويد و بيشتر توسط کشورهاي شرقي اروپا صادر مي شود.
-ترکيبات مهم
قسمت هوايي گياه حاوي حدود يک درصد آلکالوئيد است. بيش از 30 عدد آن ها تعيين فرمول شده اند. اکثر اين الکالوئيدها از مشتقات بنزيل ايزوکنيولين هستند.
مهم ترين اين آلکالوئيدها شامل فومارين(پروتوپين)، فوماري لين و سيناکتين هستند. از ديگر ترکيبات شاتره مي توان فلاوونوئيدها، اسيدهاي گياهي به ويژه اسيد فوماريک و موسيلاژ را نام برد.